Zabawy literackie (Społeczny instytut wydawniczy znak)

„Kiedy poetka W. Szymborska płynęła do Magnitogorska to na jej widok choćby ryby w wodzie skręcały się jak gdyby dręczyła je choroba morska". Frywolność, finezja i wdzięk. Literackie wyrafinowanie i stylistyczna wykwintność.

Subtelne prztyczki w nos władzy i żartobliwe uwagi pod adresem przyjaciół. Brawurowe trawestacje i nonsensowne dystychy. Różnorodność zabaw literackich uprawianych przez Wisławę Szymborską niezmiennie zachwyca, zadziwia i śmieszy.

Twórczość mniej poważna Wisławy Szymborskiej po raz pierwszy w jednym tomie Pisywała je w różnorodnych miejscach – w Domu Literatów na Krupniczej, w podróży samochodem lub pociągiem, podczas wakacyjnego odpoczynku w Lubomierzu.

Część z nich miała już od dawna swoje nazwy – jak limeryki czy epitafia, część zyskała je nieco później – jak lepieje, moskaliki czy odwódki, część zaś pod nowymi nazwami czytelnicy poznają dopiero dzisiaj – jak kiziostychy czy jaroszady.

To, czy utwór warto zostawić, poetka sprawdzała na znajomych – jeśli się nie śmiali, lądował w koszu. Na szczęście sporo z nich przetrwało. „Zabawy literackie" to wyjątkowy zbiór mniej poważnych utworów Wisławy Szymborskiej, który wieńczy posłowie Joanny Szczęsnej, nieporównanej znawczyni tej poezji i biografki noblistki.

Ze wszystkich wesołych rymowanek, kunsztownych wersów i najrozmaitszych drobnych żartobliwości wyłania się nonsensowny i absurdalny świat stanowiący rewers twórczości wybitnej poetki, pozwalający poznać ją trochę bliżej, także prywatnie.

Powyższy opis pochodzi od wydawcy.