– Obydwaj jesteśmy tu służbowo. Nie ufamy sobie nawzajem. Taka jest reguła. Jedyna różnica to ta, iż pan mnie trzyma w zamknięciu, a nie odwrotnie. – Tu on skwapliwie potaknął, a ja dokończyłem: – Tak, ale ja mam jeszcze prawo moralne.
Andrzej Zarębski, filolog polski, dziennikarz solidarnościowej prasy, przyszły poseł, rzecznik rządu Jana Krzysztofa Bieleckiego i sekretarz Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, 13 grudnia 1981 r. Zostaje internowany w ośrodku odosobnienia w Strzebielinku. Rozpoczyna prowadzić dziennik.
Początkowo jest to najczęściej spektakularny opis nocy, kiedy wprowadzono stan wojenny, i dni, które nastąpiły później. Jednak „Zapiski z internowania" to wyjątkowo nietypowe świadectwo niemal roku spędzonego przez autora w obozie dla internowanych. To emocjonalne i pełne błyskotliwych obserwacji odbicie wrażliwości młodego, bezpodstawnie zniewolonego człowieka, balansujące na granicy poezji i prozy. Niezwykła próba przekształcająca przebywanie w izolacji i ciągłej niepewności w literacką formę, zdolną przydać temu doświadczeniu wartości, a samemu autorowi pozwolić na „luksus swobody", przynajmniej tej intelektualno-twórczej.
Mam mglistą świadomość ciebie, czytelniku, bardzo mglistą. I nawet nie wiem, czym są te formy – dziennikiem? literaturą? moją prawdą? moim kłamstwem? odwagą? ucieczką? mówieniem? przemilczaniem? Są tym wszystkim – gwarantuje Paweł Huelle we wprowadzeniu do tej nieszablonowej książki wynoszonej partiami poza więzienne mury w postaci grypsów.
Są kraje, gdzie przestępcy siedzą w więzieniach i piszą książki, a potem te książki wychodzą w dużych wydawnictwach, o ile są dobre. I jest nasz kraj, w którym niewinni ludzie siedzą w więzieniach i piszą, a regulamin głosi, iż podlegają konfiskacie wszelkie zapiski. To dlatego pomiędzy innymi taka błyskotliwa tu niskość stylu i sznureczki nieudania. Oto literatura prosto z majtek.
fragment książki
Czasy były podwójnie prędkie. Pogotowia strajkowe, bezustanne prowokacje władzy, puste półki w sklepach. Czuło się, że w najściślejszym kierownictwie PZPR coś dojrzewa. I dojrzało. I teraz, po czterdziestu jeden latach, wracam do tamtego czasu za sprawą książki Andrzeja. Bez szoku i zaskoczenia – pisał wiersze, doskonałe teksty piosenek, nigdy nie był literackim ciurą, no lecz tu – dzieło.
z wprowadzenia Pawła Huelle
Andrzej Zarębskiurodził się w 1957 r. W Gdyni. Podczas studiów filologicznych na Uniwersytecie Gdańskim pracował jako redaktor i szef serwisu informacyjnego Biura informacji Prasowej Krajowej Komisji Porozumiewawczej NSZZ „Solidarność" – BIPS.
13 grudnia 1981 r. Po wprowadzeniu w Polsce stanu wojennego został internowany w ośrodku odosobnienia w Strzebielinku, gdzie spędził 354 dni. W kolejnych latach był posłem (1991-1993), rzecznikiem rządu Jana Krzysztofa Bieleckiego (1991) i sekretarzem Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji (1993-1999). Po zakończeniu kadencji został doradcą na rynku mediów elektronicznych. W 2012 r. Został odznaczony poprzez prezydenta RP Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, a w 2021 r. Krzyżem Wolności i Solidarności.
Tytuł między Grudniem a grudniem. Zapiski z internowania Autor Andrzej Zarębski Wydawnictwo Agora EAN 9788326839016 ISBN 9788326839016 Kategoria Biografia\Biografie ilość stron 664 Rok wydania 2022 Oprawa Twarda
Opinie i recenzje użytkowników
Dodaj opinie lub recenzję dla Między grudniem a grudniem. zapiski z internowania. Twój komentarz zostanie wyświetlony po moderacji.