Telemann

Georg Philipp Telemann (1681–1767) – niemiecki kompozytor o ogromnym dorobku, jeden z pierwszych propagatorów i menedżerów muzyki, rówieśnik i prawidłowy znajomy Bacha i Händla, wybitny kapelmistrz swoich czasów, samouk.

Swoją działalność związał z dworami w Lipsku, Eisenach, Frankfurcie nad Menem, Hamburgu, Bayreuth i… w Żarach i Pszczynie, co pozostawiło pewien ślad w muzyce. Z sympatią odnosił się do ludzi tam spotkanych i ich folkloru, toteż znajdujemy w jego kompilacjach jakże niebanalne dla nas polonica.

Pozostawił spuściznę, której niedużo kto mógł dorównać – ok. 3000 (!) utworów. Pisał m.in. Opery, oratoria, msze, pasje, kantaty, instrumentalne sonaty, koncerty i suity – wszystkie używane wówczas gatunki.

Komponował momentalnie i ciekawie. Dziś powiedzielibyśmy, iż był „wziętym" twórcą. Trudu dogłębnego przestudiowania biografii i dzieł Telemanna podjął się Karol Bula, admirator jego muzyki, o której pisze, iż jest nacechowana „niezwykłą elegancją i naturalnym wdziękiem".

minimalna biografia jest zaledwie wycinkiem obszernych badań Autora. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.