Dziecko Gułagu

Autor jako ofiara stalinowskiego terroru opisuje dzieciństwo spędzone w Gułagu dla dzieci. "Przyszli po nich nad ranem, pewnego sierpniowego dnia 1937 roku. Skończyło się oczekiwanie w niepewności. W ciągu kilku miesięcy los moich rodziców zostanie przypieczętowany. Odpowiedź na pytanie: jak do tego doszło$136 - będzie jednym z wątków moich wspomnień. Dlaczego moja matka i ojciec związali się z ruchem, który jego zaprowadził 19 grudnia 1937 roku nad rów straceń w Butowie pod Moskwą, a ją wysłał na osiem lat do łagrów na północy Rosji$137 Moje wspomnienia dotyczą w większości nieznanego lub raczej zapomnianego Gułagu - Gułagu dzieci. A taki istniał i w nim to właśnie spędziłem pierwsze siedem lat życia. Czas oddać głos tym najmłodszym, anonimowym ofiarom stalinowskiego terroru. Z wiekiem jestem ostrożniejszy w rekomendowaniu dobrej literatury. Znam niemało książek, w których opisano losy więźniów Gułagu, lecz żadna nie wywarła na mnie takiego wrażenia, jak wspomnienia Juliana Bettera pokazujące dramat najmłodszych więźniów Stalina. Chłodny, niemal matematyczny opis dzieciństwa, które ukradli mu bolszewicy, jest tak wstrząsający,choćby kamienie powinny uronić łzy." Kjell Albin Abrahamsson, wieloletni korespondent szwedzkiego radia i telewizji w Polsce i w Związku Radzieckim Powyższy opis pochodzi od wydawcy.