,,Namysł nad istnieniem dzieła sztuki proponuję w formie meditatio tylko dlatego, iż nie wyobrażam sobie rozważań na ten temat w jakiejkolwiek innej formie. Medytacja - słuchanie własnego myślenia - pozwala mi dotrzeć do metafizycznych źródeł dzieła.
Metafizyczne źródło nie jest źródłem byle jakim, lecz właśnie tym absolutnym i koniecznym początkiem istnienia rzeczy. Trudno taką absolutność i konieczność odnaleźć w tak zwanym świecie realnym, gdzie stoły i krzesła posiadają ważniejszą pozycję ontologiczną od myśli czy idei.
Trudno też byłoby odnaleźć to źródło przy pomocy sztywnych analiz, dla których ważniejsza jest metoda i pojęcie aniżeli samo istnienie czy rzecz, którą chcę zbadać. Medytacja jest tutaj najrozsądniejszym wyjściem także i z tego powodu, iż jest ona osobistym badaniem, osobistym zmaganiem się z przedmiotem badanym.
Takie podejście natomiast uważam za najszczególniej owocne w badaniu istnienia i nieistnienia dzieła sztuki i sztuki w ogóle". Ze WstępuJarek Skurzyński - doktor filozofii, autor eseju Tylko ateiści zostaną zbawieni (2015), powieści Zrolowany wrześniowy Vogue (2020) i dramatów wizualnych W raju się nie zgubisz oraz Ślepowidzenie (2020).
Publikował pomiędzy innymi w,,Ruchu Filozoficznym" i,,Stanie Rzeczy". Stwarza i mieszka w Szczecinie.
Opinie i recenzje użytkowników
Dodaj opinie lub recenzję dla Jedenaście medytacji nad istnieniem dzieła sztuki. eseje. Twój komentarz zostanie wyświetlony po moderacji.