Naprawa tynków. aspekty budowlane i konserwatorskie,100KS (5759948) (Wydawnictwo Naukowe PWN)

Temat naprawy tynków w ujęciu łączącym aspekty konserwatorskie i budowlane, z uwzględnieniem współczesnych metod diagnostyki, nie doczekał się dotychczas szerszej monografii lub podręcznika. Analiza efektów ingerencji w tkankę historyczną i jej otoczenie wskazuje, iż w tym przypadku podejście czysto inżynierskie nie wystarcza - konieczne jest ponadto uwzględnienie specyfiki konserwatorskiej.

Prezentowane w literaturze technicznej świeże rozwiązania w zdecydowanej większości koncentrują się na wartościach technologicznych budynków, marginalizując aspekty estetyczne, artystyczne i konserwatorskie.

Biorąc pod uwagę fakt, iż priorytetowym celem działań konserwatorskich powinno być zachowanie autentycznej substancji zabytkowej dla przyszłych pokoleń, rozpatrywanie tej problematyki wyłącznie pod kątem wartości utylitarnych nie za każdym razem jest adekwatne.

Ingerencja w materię warstwy epidermicznej pojedynczych dzieł i zespołów architektury - historycznych albo innych, ściśle z nimi powiązanych - będzie obejmować działania konserwatorskie lub budowlane o przeróżnym zakresie.

Należałoby zatem ustalić, które obiekty mogą być przedmiotem ingerencji i jakim zabiegom należy je poddawać. Jednocześnie - posiadając świadomość nieuchronności naturalnych procesów starzeniowych, jakim podlega materia,, a także biorąc pod uwagę możliwości finansowe - powinno się określić zakres działań posiadających na celu podanie przyszłym pokoleniom jak największej części dziedzictwa przeszłości.

Chodzi więc o próbę stworzenia metody innowacyjnania, uwzględniającej szeroko pojęte działania konserwatorskie i inżynierskie zmierzające do zachowania historycznej spuścizny. Książka porusza temat naprawy tynków w ujęciu łączącym aspekty budowlane i konserwatorskie.

zawiera przegląd zarówno klasycznych, jak i prekursorskich metod, i systemów naprawy uszkodzeń tynków, zwłaszcza spowodowanych krzywdzącym działaniem wilgoci i zarysowaniami. Szczególną uwagę autor zwraca na poprawną diagnozę uszkodzeń, a także konieczność używania kontroli powykonawczych.

Prezentowane informacje oparł na krajowych normach oraz instrukcjach WTA. Wykorzystał także badania ITB.