O kotach (Charles Bukowski)

ascetyczne, a zarazem czułe i zabawne spojrzenie na relacje pomiędzy kotami i ludźmi jednego z najważniejszych amerykańskich pisarzy.

„Kot to błyskotliwy diabeł”.

Koty poruszały czułą strunę w nieprzystępnej duszy Bukowskiego. Były dla niego tajemniczymi czującymi istotami, skrywającymi coś pierwotnego i majestatycznego, zdolnymi jednym palącym spojrzeniem przeniknąć człowieka na wskroś. Bukowski uważał koty za unikatową emanację natury, nieuchwytnych posłańców przepiękna i miłości.

Zbiór „O kotach” to wynik zadumy Bukowskiego nad jego ukochanymi zwierzętami, ich wytrzymałością i żywotnością. Oddaje im hołd jako wojownikom i łowcom, budzącym grozę i szacunek, gdy trzymają w łapach cały otaczający je świat. „Kot jest wyłącznie SOBĄ. Emanacją nieustępliwych sił natury.”

W tomie tym znajdziemy utwory zabawne, poruszające, minimalistyczne, pełne czułości. Bukowski uwiecznia je, gdy domagają się uwagi i jedzenia, polują, dostojnie przechadzają się po klawiaturze jego maszyny do pisania, delikatnie budzą, wbijając pazury w twarz.

lecz nie zapomina także o ich oddaniu i przywiązaniu, łagodności i opiekuńczości, o niezwykłej zdolności do inspirowania.

Przejmujący, lecz pozbawiony pretensjonalności zbiór „O kotach” jest nowym spojrzeniem na tego nieszablonowego pisarza i jego sposób widzenia świata, tym razem z perspektywy zwierząt, które uważał za najdoskonalszych nauczycieli życia.