Niezwykła książka, która stanowi próbę rekonstrukcji, opisu i analizy zapomnianej polskiej tradycji badań z okresu dwudziestolecia międzywojennego, w których stosowano psychoanalizę do interpretacji literatury. Przedmiotem dociekań były wtedy najróżniejsze jednostkowości pisarskie. Interpretowano z ochotą twórców romantycznych - Byrona, Mickiewicza (wiersz Sen w Dreźnie), a najszczególniej faworyzowanym obiektem analizy była osoba i twórczość Juliusza Słowackiego. Interpretowano osobowość Żeromskiego. Książka usiłuje stworzyć pomost pomiędzy przedwojenną interpretacją psychoanalityczną a współczesnym zainteresowaniem teorią Freuda, które dzieli biała plama okresu powojennego, kiedy psychoanaliza była wiedzą zabronioną. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
Opinie i recenzje użytkowników
Dodaj opinie lub recenzję dla Krytyka literacka i psychoanaliza. Twój komentarz zostanie wyświetlony po moderacji.