Bakhita. wyzwolona ku świętości (Zanini Roberto Italo)

Niewolnica, która została świętą,,Jeśli zaczniesz krzyczeć, już jesteś martwa - krzyknął, przykładając nóż do ciała ośmioletniej Bakhity. Jej stopy krwawiły, gdy biegła poprzez pole dojrzewających arbuzów, popychana przez handlarzy niewolników.

Ta znikoma dziewczynka o czekoladowej skórze nie mogła wówczas przypuszczać, że zostanie pierwszą sudańską świętą". Bohaterka tej książki to wielokrotnie bita i używana afrykańska niewolnica, szyderczo nazwana przez handlarzy,,Bakhita", czyli,,Szczęśliwa".

Była pięciokrotnie sprzedawana i kupowana. Pod koniec XIX wieku ostatecznie została wykupiona w Chartumie poprzez włoskiego wicekonsula i przywieziona do Włoch. Tam przyjęła chrzest i wstąpiła do Zgromadzenia Córek Miłości Służebnic Ubogich św.

Magdaleny di Canossa. Żyła prosto. Opiekowała się dziećmi i pracowała w kuchni. Ci, którzy ją znali, mówili, iż byli poruszeni jej wiarą, bliską relacją z Bogiem, a także umiejętnością przyciągania do Niego innych.

Bakhita. Wyzwolona ku świętości to historia oddanej Bogu kobiety, która doświadczyła przemocy fizycznej i psychicznej, lecz pomimo zadanych jej ran do końca zachowała wewnętrzną wolność i podążała drogą ku świętości.,,W dzisiejszym świecie tysiące kobiet nadal pada ofiarą niesprawiedliwości, nawet w rozwiniętych, postępowych społeczeństwach.

W św. Józefinie Bakhicie dostrzegamy nieprzeciętną rzeczniczkę prawdziwej emancypacji. Historia jej życia nie skłania do biernego oporu, ale budzi zdecydowaną wolę skutecznego działania w celu uwolnienia dziewcząt i pań od ucisku i przemocy i przywrócenia im godności, tak by mogły w pełni korzystać ze swych praw" - Jan Paweł II, Homilia wygłoszona podczas mszy świętej kanonizacyjnej.