Experience - awakening - transformation. the art of (self) improvement of hermeneutic competences

U podstaw monografii na temat sztuki i umiejętności (samo)doskonalenia kompetencji hermeneutycznych legły dwie tezy. Po pierwsze, pedagogika bierze swój początek z „wnętrza kultury" i ma tam „własny pomieszczenie", nie można więc zawężać treści pedagogicznych wyłącznie do zawodowych, a należy tworzyć ich szersze społeczno-kulturowe tło, wykorzystywać tradycję i odwołania do zróżnicowanych symboli i tekstów kultury.

Po drugie zaś, zadaniem edukacji jest poszukiwanie możliwości budzenia człowieka i rewitalizacji jego ukrytych potencjałów – nie w sensie wąskim, lecz jako przebudzenie, jako „odkrywanie drogi do siebie", do swego przeznaczenia i (po)wołania – i doświadczanie progów (i) poziomów, czy stopni dojrzałości.

Owe trzy dynamizmy egzystencjalne człowieka, czyli przeżycie – przebudzenie – przemiana, stały się filarem publikacji (nadto o walorach podręcznika wraz ze wskazówkami, radami i ćwiczeniami) kierowanej do osób sposobiących się do profesji społecznych.

Książka zatem istotnie jest adresowana do studentów pedagogiki i pracy socjalnej, zwłaszcza obcokrajowców, jej odbiorcami są także nauczyciele akademiccy, w toku studiów zwraca się bowiem uwagę najczęściej na kompetencje społeczne, a te naszym zdaniem wymagają jeszcze uzupełnienia właśnie o kompetencje hermeneutyczne.

dodatkowo katalog/wachlarz kompetencji pracowników zawodów społecznych jest tak obszerny i bogaty, iż warto go poznać, aby następnie świadomie doskonalić swoje słabe i solidne strony i w ten sposób zdobyć właściwe kwalifikacje i mistrzowskie kompetencje pedagogiczne czy pracownika socjalnego.