Moje przygody w roli szpiega

Szpiedzy są jak duchy – wydaje się, iż ludzie mieli ogólne przeświadczenie, że takie osoby mogą istnieć,jednocześnie nie wierzyli w ich istnienie – ponieważ nigdy ich nie widzieli i rzadko spotykali kogoś, kto miał z nimi styczność. Aczkolwiek jeśli chodzi o szpiegów, mogę stwierdzić opierając się na mojej własnej wiedzy, iż istnieją, i to w szczególnie wielkiej liczbie, nie tylko w Anglii, lecz w każdej części Europy.

Tak jak w przypadku duchów, każde zjawisko, którego ludzie nie rozumieją, od nagłego trzasku w spokojny dzień, do skrzypienia szafy o północy, ma alarmujący wpływ na nerwowe umysły, jednakowo o szpiegu mówi się z nadmiernym niepokojem i odrazą, ponieważ jest on w pewnym sensie czarownikiem, bytem z pogranicza.

Pierwszym krokiem powinno być wyzbycie się przekonania, iż każdy szpieg musi być takim podłym i nikczemnym człowiekiem, za jakiego się go powszechnie uważa. Często jest on zarówno sprytny, jak i odważny...