Siedem ślubów mojej siostry

Zośka pachnie jak lody, jak migdałowiec, jak obietnica, jak spełnienie marzeń. Dlatego całe życie mierzy się z nadmiarem: opcji, wyborów i adoratorów. Przesiąknięta dymem ze skrętów dziadka i jego bezgraniczną miłością wyrusza z Nowego Sącza przez Tel Awiw w Izraelu, Madryt w Hiszpanii i Carrarę we Włoszech. Bywa psią opiekunką, nianią i stewardesą,typowo jest sobą. Wszędzie odurza i wszędzie burzy, bo wciąż nie chce się poddać rodzinnym oczekiwaniom. Kiedy odkrywa, iż za jej życiowymi tryumfami może stać ulotny estratetraenol, decyduje się na radykalne rozwiązanie.

Autorka w nucie głowy ujmuje kreacją zielonookiej bohaterki z agresywną grzywką, w nucie serca zniewala korowodem kipiących emocji, a w nucie głębi magnetyzuje stylem opowieści. Dlatego nie zdziw się, czytelniku, gdy w trakcie lektury Siedmiu ślubów… odczujesz aurę zapachów niczym z Jasminum Kolskiego czy pachnidła Süskinda. Katarzyna Chmiel − blogerka