Uczestniczyć w losie drugiego. rozmowy o etyce, kościele i świecie

Rozmowy Ignacego Dudkiewicza z ks. Prof. Andrzejem Szostkiem pokazują, że „uczestniczenie w losie Drugiego” to nie tylko bycie blisko niego. To nie tylko próba nawiązania przyjaźni, gdy łączy nas świat wartości i podobny sposób myślenia,jeszcze wspólne mierzenie się z pytaniami, na które każdy szuka odpowiedzi. Są to pytania najprostsze i najważniejsze zarazem – o początek i koniec życia, stosunek do własnego ciała, rolę sumienia w podejmowaniu decyzji, ale też o wszelką inność, o odpowiedzialność za swoje otoczenie. Ignacy Dudkiewicz nie boi się pytań skomplikowanych i ważnych. Ks. Prof. Andrzej Szostek odpowiada mu nie tylko jako naukowiec, sięga na dodatek do osobistej historii, która pokazuje drogę dojrzewania człowieka i kapłana do roli duchowego towarzysza. Ich rozmowa daje czytelnikowi sporą dawkę wiedzy, ale nade wszystko skłania do refleksji i inspiruje do myślenia.

Spis rozdziałów

Rozmowa 1. Samo sumienie nie wystarczy

Rozmowa 2. Gdy rodzi się życie

Rozmowa 3. Przygotować się na śmierć

Rozmowa 4. Stosunek do ciała. Złoty środek

Rozmowa 5. Uwierzmy w etyczną politykę

Rozmowa 6. W poszukiwaniu dialogu. Kościół, społeczeństwo, media

Rozmowa 7. Wszyscy jesteśmy uchodźcami

Rozmowa 8. Wyrzućmy z głów słowo „obcy”. Pomiędzy ksenofobią a patriotyzmem

Rozmowa 9. Masz obowiązek się dzielić

Rozmowa 10. Kościół otwarty dla osób homoseksualnych

Rozmowa 11. Rozum uratuje świat? Moralność na rozstajach

Rozmowa 12. Moja historia może być święta

Wstęp

Brat zabił brata. Wiedziony rozgoryczeniem, zazdrością i poczuciem niesprawiedliwości Kain podniósł nóż na Abla i przelał jego krew. Świat od chwili tej pierwszej zbrodni przestał być taki sam.

Gdy zaś Bóg, troszczący się o obu swych synów, spytał Kaina, gdzie jest jego brat, ten odpowiedział pytaniem, które w swojej istocie i głębi jest nie tylko starsze, lecz i pierwotniejsze od wszelkich innych pytań etycznych. To pytanie, które poprzedza etykę, jest jej podstawą i nadaje kierunek całemu naszemu myśleniu o moralności. Na osi czasu historii świata i ludzkości – której przebieg poetycko opisuje początek Księgi typu – to pytanie pada przed ustanowieniem kodeksów, zasad i moralnych nakazów. Kain pyta więc Boga: „Czyż jestem stróżem brata mego?”.

A przecież opisana scena odbywa się już po grzechu Adama i Ewy, którzy zerwali owoc z drzewa poznania dobra i zła. Człowiek – obdarzony wolnością od początku – odkrył już także, czym jest grzech. Wziął odpowiedzialność za swoje czyny. I powinien już wiedzieć, iż odpowiedź na Kainowe pytanie brzmi: „tak,...