Tajemnica oblubienicy i inne nowele (Armoryka)

Sherlock Holmes nie jest ani poetą, ani malarzem; nic nie wynalazł, nic nie odkrył, nie wsławił się nawet w żadnym sensacyjnym procesie, co więcej, nie jest choćby żyjącą istotą. Twór wyobraźni, bohater powieściowy. A jednak osobnik nadzwyczaj interesujący, z wszystkimi wadami i zaletami żyjącego człowieka, z najmocniejszymi znamionami epoki, można aby powiedzieć: wzorowy wariant. Ojcem jego jest Conan Doyle, literat, którego długo nie chciano przyjąć pomiędzy literatów, ponieważ pisywał tylko takie sobie historyjki na tle kryminalnym. A jednak jest w nich prawda. Te śladowe opowieści kryminalne i przygody Sherlocka Holmesa należą do najciekawszych doświadczeń psychologicznych, jakie napotyka się w literaturze. W rzeczywistości nie chodzi w nich wcale o sprawy kryminalne. Te są na drugim planie. Na pierwszym widzimy tylko działalność ducha nieprzeciętnego, niezwyczajnie ścisłego. Autor demonstruje nam najrozmaitsze związki między wypadkami, szereguje je krytycznie, przesuwa niby pionki na szachownicy, żeby wreszcie dojść do określonego i jedynie realnego wyniku. To metoda dedukcyjna in nuce. I z żadnego podręcznika naukowego nie można tak praktycznie poznać znaczenia, zakresu i granic tej wiedzy, jak właśnie ze zbiorku przygód Sherlocka Holmesa. Niniejszy zbiorek zawiera te oto opowiadania: „Tajemnica Oblubienicy”, „Czarny Piotr”, „Ezaw i Jakub”, „Garbus”, „Blizna”.