Literatura grozi myśleniem (Universitas)

Książka – swoiste edukacyjne credo autora – to efekt namysłu nad myśleniem jako aktywnością decydującą o conditio humana, a także nad sposobami odpowiedzialnego organizowania warunków uprawiania tej aktywności poprzez innych.

Ponieważ każdy człowiek, żyjąc, „wymyśla" unikatową o-powieść autobiograficzną i w ten sposób siebie tworzy, bezcenna w tym niezwykłym procesie, wyznaczanym datami narodzin i śmierci, może się okazać – zdaniem autora – literatura, czyli zbiór opowieści o doświadczeniach cudzych.

Opowieści, w których jako ludzie mamy szansę się oglądać – nawet jeśli ta literatura, ze względu na swą specyfikę, grozi myśleniem. A raczej właśnie dlatego. Sprawdzony w wieloletniej praktyce i ze znawstwem opisany model edukacji humanistycznej – na miarę XXI wieku – niezaprzeczalnie przeciwstawia się urzędowym schematom.

Propozycje zawarte w książce są i mocne, i nowatorskie, a ich lektura powoduje niewątpliwą intelektualną przyjemność. Autor perfekcyjnie zna literaturę i literaturoznawstwo, a prezentowane działania to droga do wolności, rozumienia świata, współpracy, zdolności wyrażania własnych poglądów, akceptacji różnicy i niezgody na myślenie ułatwiające rzeczywistość.

Efekty są perfekcyjne, a przywoływane wypowiedzi licealistek i licealistów dowodzą, że taka podmiotowa edukacja to nie fantasmagoria, lecz realna możliwość. Całość publikacji ujmuje stylistyczną swadą. Włączenie w narrację chwytów retorycznych, przechodzenie od żartu i ironii do tonu bezapelacyjnie poważniejszego, a na ogół niebanalne propozycje problemowych analiz przeróżnych współczesnych tekstów kultury (literatura, malarstwo, fotografia, rzeźba, mural itd.) oraz utworów stwarzających naszą wspólnotową pamięć – wszystko to powoduje, że opisanymi w książce kwestiami zainteresują się niewątpliwie nie tylko nauczyciele i akademicy.

[Z recenzji prof. Dr hab. Marii Kwiatkowskiej-Ratajczak] Piotr Kołodziej – profesor Uniwersytetu Pedagogicznego im. KEN w Krakowie i dyrektor Instytutu Filologii Polskiej, doktor habilitowany, literaturoznawca, dydaktyk oraz nauczyciel języka polskiego w liceum (VIII PALO w Krakowie), dokąd zaprasza swych studentów.

Interesuje się przede wszystkim interferencjami literatury i sztuk wizualnych (zwłaszcza malarstwa), jak też teorią i praktyką kształcenia (ujęcie antropologiczne) – jest współautorem koncepcji edukacji ogólnej i humanistycznej (m.in.

program i seria podręczników dla uczniów i nauczycieli To lubię!; książki: Pakt dla szkoły, 2011; Edukacja w czasach cyfrowej zarazy, 2016) oraz współtwórcą Teatru Interakcji (Szkolny Teatr Interakcji, 2016).

Opublikował kilkadziesiąt prac naukowych w kraju i za granicą, w tym m.in. Monografie Czas na obraz (2013) oraz Dwadzieścia pięć twarzy dziewczyny z perłą (2018).