Polio w polsce 1945-1989 (Universitas)

Autor, podejmując temat doświadczenia niepełnosprawności w powojennej Polsce, punktem wyjścia rozważań czyni epidemię polio. Szczególne nasilenie tej ostrej choroby zakaźnej przypadło na lata pięćdziesiąte XX wieku, a ponieważ dotykała najczęściej dzieci, powszechny strach wzbudzały jej skutki: czasowy lub stały paraliż najróżniejszych partii mięśni, na ogół zlokalizowanych w obrębie narządu ruchu. Wychodząc z założenia, iż niepełnosprawność jest tworzona społecznie i kulturowo na bazie fizycznej niesprawności, Marcin Stasiak stawia pytania o główne elementy dyskursu o niepełnosprawności w PRL-u. Docieka także, jak przyjęte definicje wpływały na zarys życia codziennego tych, którzy w dzieciństwie przeszli polio. Wreszcie, widząc w nich aktywnych aktorów, opisuje postawy i działania osób z niepełnosprawnościami. W Polio w Polsce 1945–1989. Studium z historii niepełnosprawności została wykorzystana pespektywa historii życia: autor zestawił indywidualne biografie konkretnych osób z działaniami państwa, strukturą społeczną i kontekstem historycznym. Dzięki szerokiemu zastosowaniu źródeł wywołanych książka stanowi ponadto próbę oddania głosu tym, którzy z niepełnosprawnościami musieli mierzyć się na co dzień.

Marcin Stasiak – dr, historyk, pracownik naukowy Instytutu Historii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jego zainteresowania badawcze obejmują historię społeczną i antropologiczną Polski po 1945 roku i metodologię badań historycznych. Współautor (wraz z Martą Kurkowską-Budzan) książki Stadion na peryferiach, wydanej poprzez TAiWPN Universitas w 2016 roku.