Odpamiętane o historii mówionej na przykładzie narracji kazachstańskich polaków o represjach na tle narodowościowym i religijnym + cd, AZ#100D740CEB/DL-ebwm/pdf (Universitas)

Książka ta wyraż chęć użycia innowacyjnej metodologii oral history w praktyce, jest próbą odejścia od nurtu wpisującego rozmówcę w bezosobową grupę „świadków historii", dotychczas marginalizowanych poprzez historiografię, i upatrującego w narratorze jedno z wielu źródeł wiedzy o przeszłości.

W swoich rozważaniach na pierwszym miejscu stawiam narratora, którego traktuję jako twórcę narracji autobiograficznej. Interesuje mnie człowiek, który przez narrację szuka sensu własnego życia, odkrywa a często buduje swoją własną tożsamość.

W centrum mojej analizy zatem znalazły się zarówno proces powstawania narracji wraz nurtującymi badaczy dylematami, jak i treść zawarta w narracji, a także jej poetyka. Niniejsza praca ma również za zadanie zaprezentować rozważania metodologiczne związane z prowadzeniem badań oral history w środowiskach, dla których nie jest to nowe doświadczenie (tzn.

narratorzy najczęściej mają za sobą szereg doświadczeń tego typu). Zdecydowałam się zilustrować moje refleksje teoretyczne przykładami z własnych badań prowadzonych w środowisku kazachstańskich Polaków właśnie ze względu na olbrzymie doświadczenie opowiadania o własnej traumatycznej przeszłości poprzez jej przedstawicieli i o licznych dylematach tożsamościowych z niej wynikających.