Dogmat i metoda (WAM)

Dogmaty postrzega się nieraz jako swojego rodzaju ograniczenie, które zapobiega rozwój i krępuje wolność myśli. Jest jednak zgoła odwrotnie. Pomagają one ukierunkować myślenie, a na dodatek są hermeneutycznym kluczem do odczytywania rzeczywistości ludzkiej.

Celem niniejszej monografii jest ukazanie paradoksalnie niedogmatycznej struktury oraz natury dogmatyki chrześcijańskiej. Przedstawia ona i nakłania do odnowy świadomości metodologicznej wewnątrz dogmatyki.

Jej największą ambicją jest ponowne otwarcie możliwości rozumienia prawd wiary w prawdziwym dialogu z obrazem świata dostarczanym przez osiągnięcia nauk szczegółowych. Ostatecznie chodzi tu o dogmatykę symfoniczną, dialogiczną, niepodzielną, która dostarcza widocznego impulsu w życiu i duszpasterstwie Kościoła.

Nie ma w dogmatyce nic ze statyczności, nic z lęku przed poznaniem, nic z pogardy dla ciągle nowej teraźniejszości. Jest w niej za to siła, żar rozumu i serca, tęsknota za oglądaniem już nie w zwierciadle, lecz za byciem twarzą w twarz, za poznaniem nie po części (por.

1 Kor 13,12). Ukazana poprzez Autorów teologia jest odważna. Nie boi się szukać symfoniczności z innymi naukami. Uprawiający ją są gotowi szukać instrumentów, których będą mogli używać razem z przedstawicielami innych przestrzeni wiedzy i umiejętności.

ks. Dr hab. Cezary Smuniewski Dzieło to jest głównie pionierskie, twórcze, perspektywiczne i konieczne, zarówno dla teologii, a najczęściej dla dogmatyki, jak także dla innych dziedzin nauki, z którymi teologia dogmatyczna wchodzi w relacje treściowo-metodologiczne.

Uważam, że nie tylko dogmatyka „ma się uczyć" od innych, lecz też – dzięki temu metodologicznemu otwarciu – pozostałe dziedziny wiedzy posiadają się „uczyć" jak poszukiwać prawdy, nie wykluczając ze swego poznania rzeczywistości Boga.

ks. Prof. Krzysztof Góźdź