Literaci pogańscy w pierwszych wiekach chrystianizmu (Armoryka)

Pojawienie się chrześcijaństwa pogańscy literaci przyjęli z obojętnością albo pogardą. Tym się także tłumaczy, dlaczego w ich pismach, w których nieznaczne owego czasu notowane są fakty, albo żadnej, albo też zaledwie pobieżną znajdujemy wzmiankę o fakcie pierwszorzędnego dla ludzkości znaczenia. Milczenie to chciano objaśnić inaczej, a mianowicie twierdzeniem,liczba chrześcijan wówczas była nieznaczną i iż chrystianizm był tajemnicą kryjącą się przed oczami ogółu. Ale wyraźne świadectwa historii nie pozwalają na to drugie tłumaczenie. Patrzyli raczej literaci na nową wiarę, jako na jeden z mnogich zabobonów ludowych, jakimi wówczas żyło pospólstwo rzymskie, mieszając do swoich pojęć religijnych, pojęcia z całego świata tam napływające. Nie uważali więc ci ludzie wyżsi za adekwatne swej godności, zwracać uwagę, na jakiś nowy, palestyński zabobon.