Podobno jestem niemodny jasność wiersze (Universitas)

Czy mamy zapominać dobrych poetów z przeszłości, dlatego iż byli tylko prawidłowymi poetami? Przecież to wyjątkowo niemało: być korzystnym poetą i stworzyć przez lata dziesiątki niezwykłych wierszy, wśród nich takie, które, mimo pozornej prostoty, ciągle stanowią dla nas zagadkę. Leopold Staff był nauczycielem poetów XX wieku a jednocześnie wiecznym uczniem rzemiosła poetyckiego. Jego twórczość prowadziła bezustanny dialog z kulturą polską i podtrzymywała jej związek z tradycją europejską. Doskonałość tej liryki była zdobywana stałym wysiłkiem, prawie niezauważalnym, wytrwałym dążeniem do precyzji słowa. Dzięki pracy poety to, co bezkształtne, stawało się jasnością.

Przygotowany przeze mnie wybór wierszy Leopolda Staffa z komentarzami znawców poezji i samych poetów ma przypominać twórcę, który starał się być jasny i prosty na przekór świadomości, iż nic – ani świat, ani ludzkie wnętrze, ani to, co wydarza się pomiędzy człowiekiem a człowiekiem – nie daje się przeniknąć i zintegrować poetyckimi słowami.

Anna Czabanowska-Wróbel