Język ukrycia. zapisany socjolekt gejów (Universitas)

między słowami i pomiędzy drzewami – pomiędzy Innymi – funkcjonowały przestrzenie ukrycia, o których do tej pory wiedzieli tylko wybrani mężczyźni. Geje, nazywający siebie w latach 80. I 90. XX wieku ciotami i pedałami, stworzyli tuż obok normatywnego seksualnie społeczeństwa alternatywny świat, który – kształtując się najczęściej w miejskich szaletach, na dworcach i w parkach – pozostawał poza ogólnospołeczną świadomością. Tomasz Łukasz Nowak podjął się odważnej próby zrekonstruowania pomijanej milczeniem rzeczywistości społeczności posiadającej wspólną historię, język (socjolekt) i estetykę. Jego książka to brakujący do tej pory komponent historii i głos w edukacji związanej z szeroko pojętymi dyskursami wykluczenia. „Język ukrycia” z całą pewnością zainteresuje więc badaczy i badaczki języka, komunikacji społecznej i mediów oraz gender i queer studies i osoby, które, podążając za autorem, chcą odkryć nieistniejący już językowy świat polskich gejów z lat 80. I 90. XX wieku.

"Autor z talentem wytwarza procedury porównawcze i z subtelnością, czasem również z brawurą wprowadza je w praktykę badawczą. […] Książka Tomasza Łukasza Nowaka przyczynia się wydatnie do rozwoju „lawendowej lingwistyki”. Przyjęta przez Autora perspektywa oglądu reprezentuje „językoznawstwo otwarte”, z rozmachem dialogujące z innymi dyscyplinami humanistyki podejmującymi temat różnorodności i inności człowieka. W istocie mówi On o samoświadomości człowieka i grupy, a to stanowi podstawowe pytanie humanistyki. Daje pozytywną odpowiedź na inne, pojawiające się wcale nierzadko pytanie: Czy humanistyka jest – jeszcze – niezbędna?"

Z recenzji prof. Dr hab. Małgorzaty Kity