Ostatnie westchnienie maura

Salman Rushdie urodził się w 1947 roku w Indiach. Od czternastego roku życia mieszkał w obszernej Brytanii, potem także w Stanach Zjednoczonych. Jest absolwentem Cambridge. Zadebiutował w 1974 roku powieścią Grimus. Międzynarodową sławę przyniosły mu dopiero opublikowane w 1981 roku Dzieci północy, które zdobyły Nagrodę Bookera, a następnie w roku 1993 Bookera Bookerów i w roku 2008 Best of the Booker. W 1988 roku ukazały się Szatańskie wersety – jego najsłynniejsza powieść.

Rushdie jest laureatem wielu nagród literackich. W 2006 roku odwiedził Polskę. Królowa Elżbieta II nadała mu w 2007 roku szlachectwo.

spomiędzy utworów Rushdiego REBIS wydał następujące powieści: Grimus, Dzieci północy, Ostatnie westchnienie Maura, Wstyd, Ziemia pod jej stopami, Furia, Śalimar klaun, Czarodziejka z Florencji, Harun i Morze Opowieści, Luka i Ogień Życia, a także zbiór opowiadań Wschód, Zachód, a w 2013 roku Szatańskie wersety, w nowym tłumaczeniu!

Oprócz tego w Polsce ukazał się (w dodatku nakładem REBISU) zbiór esejów Ojczyzny wyobrażone oraz wspomnienia z okresu obowiązywania fatwy, Joseph Anton.

To moja i tylko moja opowieść – o niełasce, w którą popadł szlachetnie urodzony mieszkaniec Moraes Zogoiby, zwany Maurem, słowem ja, poprzez większość dni jedyny męski dziedzic miliardów dynastii da Gama-Zogoiby, znacznych kupców korzennych z Koczinu,, a także o odtrąceniu od czegoś, co adekwatnie mogłem uważać za przyrodzony sposób życia, na które skazała mnie własna matka Aurora, z domu da Gama, nasza najświetniejsza współczesna artystka...”

Saga ta rozpoczyna się od przepadku prapradziadka Francisca, zlizanego przez gorliwy jęzor laguny i od wzniecenia w ten sposób katastrofalnej, iście homeryckiej rodzinnej waśni, urozmaicanej morderstwami, toczonej w blasku płonących plantacji i w dymach spowijających gaje kardamonowe. Rodzinę tę rozdzierały nie tylko chciwość i sekrety, ale i dzieliły granice rysowane kredką na podłodze i sterty worków z przyprawami służące za fortyfikacje.(O całe lata później ofiarą krzywdzących podziałów padł dodatkowo Bombaj i zapłonął.)

Zapierająca dech w piersiach opowieść Moraesa Zogoiby’ego prowadzi poprzez legendarny rajski salon Aurory do podniebnego ogrodu jego wszechmocnego ojca, na szczyt szklanego wieżowca wzniesionego poprzez niewidzialnych ludzi: odsłania groteskowe i wzruszające dzieje jego rodu oraz tragikomiczne przeistoczenia wyegzekwowane przez miłość.

„Ostatnie westchnienie Maura” to pieśń miłosna przeznaczona ginącemu światu i jego ostatnie radosne zawołanie.