Wesele figara, AZ#5E17F4C6EB/DL-ebwm/mobi (Armoryka)

„Wesele Figara” (wystawione w 1784), a także „Cyrulik sewilski” (wystawiony w 1775), nazwane były przez Napoleona „rewolucją w czynie”, a poprzez Marię Antoninę „okropną sztuką”. Obie komedie stały się tematami librett wielu popularnych kompozytorów, m.in. Mozarta – „Wesele Figara” (1786) i Rossiniego – „Cyrulik sewilski” (1816). „Wesele Figara” wywołało niesłychaną dotąd rewolucję w literaturze. Opowiada bowiem o starciu sługi-plebejusza z panem hrabią, co więcej – sługa właśnie okazuje się tu bardziej przebiegły i zaradny. Wywraca więc Beaumarchais cały ustrój społeczny ówczesnej Europy, pośrednio inspirując przy tym lud do dużej rewolucji francuskiej. Historia ujęta w dwóch sztukach znalazła kontynuację w późniejszej „Występnej matce” (wystawionej w 1792), uważanej za utwór widocznie słabszy od poprzednich. (Za Wikipedią).