O umartwieniu chrześcijańskim, 15F72665EB (Armoryka)

Celem umartwienia chrześcijańskiego jest przeciwdziałanie złym wpływom wywieranym poprzez grzech pierworodny na nasze dusze choćby po odrodzeniu ich przez chrzest. Pomimo odrodzenia naszego w Chrystusie, poprzez które zgładzony został w zupełności grzech pierworodny, daleko nam jeszcze szczególnie do prawości i spokoju pierwotnego. Sobór Trydencki stwierdza,choćby po chrzcie odczuwamy pożądliwość, tj. Ową potrójną pożądliwość ciała, oczu i pychy, ale odruchy te powinny jedynie pobudzać nas do chwalebnych walk życia chrześcijańskiego. Potrójne to pożądanie nazywa Pismo św. Raz starym człowiekiem przeciwstawiającym się nowemu człowiekowi, którym jest Jezus żyjący w nas i my żyjący w Chrystusie – to ciałem albo naturą upadłą staczającą walki z duchem, albo naturą odrodzoną przez łaskę nadprzyrodzoną. Tego to starego człowieka trzeba – nie mówię unicestwić – bo jest to rzeczą niemożliwą, dopóki trwa życie doczesne – lecz umartwić tj. Doprowadzić praktycznie do bezsilności, bezwładu i bezpłodności; trzeba przeszkodzić i zniweczyć żywotność zła w całym naszym życiu duchowym, by nie mogło wydawać owoców, którymi są grzechy. – A więc umartwienie chrześcijańskie, powinno obejmować całego człowieka, cały zakres działania, w którym natura nasza obracać się może.