Infamia. studium prawno-społeczne, AZ#DE6A5373EB/DL-ebwm/pdf (Armoryka)

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF. Plik pdf uniemożliwia przeszukiwanie i kopiowanie tekstu REPRINT. Infamia albo "bezecność." Każdy miał prawo do czci, ale kto dopuścił się czynu zagrożonego utratą honoru, tracił ją i nazywany był "bezecnym," inaczej "infamisem." Infamja pociągała za sobą ograniczenie w wykorzystywaniu praw cywilnych i wywołanie z kraju (banicja).

Tak prawo ziemskie polskie, jak prawo miejskie z Niemiec przyjęte, wyliczało kategorie najróżniejszych czynów, które pociągały za sobą "bezecność." Do czynów tych należało nieposłuszeństwo względem wyroków sądowych, przechowywanie złodziei, oszczerstwo po raz 4-y zapozwane itd.

W pojęciach dzisiejszych wywołuje oburzenie, że do czynów "bezecnych" zaliczano, gdy szlachcic, osiadłszy w mieście, handlem i szynkarstwem się bawił. Oburzenie to pochodzi z prostej nieznajomości dawnych praw, sprzętów i stosunków społecznych.

Szlachcic każdy z prawa i obowiązku należał do zakonu rycerskiego, na którego gotowości do obrony kraju i skuteczności rycerskiej byt narodu i bezpieczeństwo Rzplita zasadzała. Stan szlachecki, jako zakon rycerski, zastępował wojsko i armię, których nie było, więc porzucenie jego szeregów miało znaczenie dzisiejszej dezercji z wojska.

Już na sejmie korczyńskim za Władysława Warneńczyka naród wypowiedział, że "kto żeby nie stawał do boju albo z innych względów od ogółu się oddzielał, takiego wszyscy posiadają na życiu i dobrach karać, a ma być uważany, jakoby się sam zrzekł dobrej czci i wiary." Szlachcic, który z rycerza stawał się w mieście szynkarzem albo kramarzem, uważanym być musiał przez stan rycerski za dezertera.

Szynkarze np. Obowiązani byli jedynie do stawiania szubienic w obozach. Gdy w XVIII w. Zmieniły się stosunki polityczno-społeczne, ta sama szlachta na sejmie w r. 1775 postanowiła prawo, iż odtąd zajmowanie się handlem nie będzie uwłaczało czci szlacheckiej.

(za: Encyklopedia staropolska Zygmunta Glogera). Niniejsza książka gromadzi rozdziały: Moralne czynniki rozwoju prawa. Cenzura rzymska. Infamia. Cześć w prawie dzisiejszym. Cenzura społeczna.