Restauracja na końcu wszechświata. życie, wszechświat i cała reszta (Douglas Adams)

KOLEJNE CZĘŚCI KULTOWEJ POWIEŚCI, KTÓRA ŁĄCZY WIZYJNĄ FANTASTYKĘ ZE ZWARIOWANYM BRYTYJSKIM HUMOREM

Kilka sekund przed uszkodzeniem Ziemi w celu przygotowania terenu pod budowę drogi szybkiego ruchu Arthur Dent zostaje zabrany z Ziemi przez swego przyjaciela Forda Prefecta, specjalistę od badań terenowych nowego wydania encyklopedii Autostopem poprzez Galaktykę, który ostatnie piętnaście lat spędził na Ziemi, udając bezrobotnego aktora.

Dynamiczna para inicjuje wspólną podróż w przestrzeni kosmicznej, wspomagana przez liczne cytaty z Autostopem („Ręcznik jest chyba najprzydatniejszą rzeczą, jaką może posiadać przy sobie międzygwiezdny autostopowicz”), a także masę innych podróżników: Zaphoda Beeblebroxa – dwugłowego i trzyrękiego byłego hipisa i ostatnią osobę, która powinna zostać prezydentem Galaktyki; Trillian, dziewczynę Zaphoda; Marvina, paranoidalnego, atrakcyjnego i chronicznie depresyjnego robota; Veeta Voojagiga, byłego studenta, którego obsesyjnie dręczyło, co stało się z wszystkimi długopisami, które kupował w ostatnich latach.

Kiedy zostaną rozwiązane wszystkie problemy dotyczące przestrzeni, czasu, materii i istoty życia, pozostanie pytanie:,,Gdzie jest najlepsza kuchnia?" Restauracja na końcu wszechświata proponuje specyficzne wrażenia gastronomiczne, zwłaszcza że nie ma co martwić się o dzień jutrzejszy…

Latanie to sztuka, a raczej sztuczka ‒ tak twierdzi przewodnik Autostopem poprzez Galaktykę. Dowcip polega na tym, aby nauczyć się rzucać na ziemię i nie trafić w nią. Z lotu ptaka sporo problemów i niebezpieczeństw wygląda całkiem inaczej ‒ zwłaszcza życie, wszechświat i cała reszta…

„Nigdy nie czytaliście śmieszniejszego science fiction: Douglas Adams jest mistrzem inteligentnej satyry, ostrego jak drut kolczasty dowcipu i komediowego dialogu”.

„The Boston Globe”