Wokół śmierci i umierania, F81E4874EB (Universitas)

U schyłku życia niejednego człowieka, a czasem choćby w samym środku, jeśli nie wręcz na początku jego oczekiwanego życia, nadchodzi chwila skomplikowanej decyzji: jest to moment, w którym nierzadko on sam, a jeszcze częściej ci, którzy się nim zajmują - jego bliscy, jego opiekunowie i jego lekarze - są zmuszeni zdecydować, czy posiadają przez jakieś mozliwe działanie (lub przez zaniechanie takiego dzaiałania) przyczynić się przynajmniej w pewnym stopniu do tego, by życie tego człowieka dobiegło do końca. Te decyzje o zakończeniu życia mogą posiadać rozmaity dramatyzm i zróżnicowany charakter. Dla celów tego przeglądu rozgraniczę wśród nich cztery rodzaje: pierwszym, od którego wygodnie będzie rozpocząć, jest decyzja o letalnej analgezji - wykorzystywaniu środków uśmierzających ból, ze świadomością, iż mogą one spowodować (lub prawdopodobnie spowodują) szybszą śmierć pacjenta; drugim wariantym, który omówię, są różne formy rezygnacji z podtrzymywania życia; trzecim - decyzja o popełnieniu samobójstwa lub pomocy w samobójstwie; ostatnim - decyzja o eutanazji. Biorąc kolejno pod uwagę wymienione typy decyzji, zawsze spróbuję rozważyć, czy przynajmniej w niektórych wypadkach - a jeżeli tak, to w jakich - są one moralnie usprawiedliwione. Jest bowiem jasne, że każda z wyznaczonych decyzji - już przez to samo, iż w mniejszym albo większym stopniu przyczynia się do zakończenia życia pewnego człowieka - wymaga jakiegoś usprawiedliwienia.

- Włodzimierz Galewicz