Pogoń za nim, to najbłyskotliwiejsza przygoda, jaka mogła mi się do tej pory przytrafić Klucz to symbol wyjątkowo pojemny. Posiada się w nim władza, dozór, opieka, wierność, wyzwolenie, uwolnienie, otwarcie i zamkniecie, wiązanie i rozwiązywanie, wtajemniczanie i tajemnica i tak dalej i tym podobne. Co powyższe wyjaśnienie ma do najnowszej książki Jarosława Wojciechowskiego? Jeżeli poprawnie przyjrzeć się jego prozie, to wszystko. Tylko szukać i odgadywać, co dusza zapragnie. Czym ta książka jest? Pewnie nikogo nie zaskoczę, jeśli powiem, że pogonią za wysublimowaną przygodą, która tylko nielicznym jest dana. Próbą uwolnienia od prawidłowo znanej każdemu człowiekowi codzienności z jego problemami i wynaturzeniami. Sposobem odnalezienia odskoczni, aby nie utracić w sobie intuicyjnego patrzenia na świat. Jak? Otóż autor daje nam do rąk opis spotkania kilkorga przyjaciół – artystów, biorących udział w szalonym performance produkowanym na użytek chwili, tu i teraz, na naszych oczach. Skomplikowano nadążyć za zmieniającymi w tempie kalejdoskopowym barwami, scenami, nastrojami. Rozum podsuwa skojarzenia, wyobraźnia poszukuje tego, co autor ukrył. „Klucz wiolinowy" to książka o władzy nad wyobraźnią. To ona pozwala bohaterom powoływać do życia to, co w istocie martwe, jak chociażby piaskową rzeźbę wiolonczelistki, która towarzyszy wydarzeniom niczym muza, aby wreszcie powołana aktem twórczym dołączyć do gry swój instrument. To władza nad wrażliwością artystów potrzebujących do istnienia czegoś więcej aniżeli codzienności. Wypełniają oni swoją rolę, wytwarzając szaloną sytuację artystyczną z tańca, muzyki i malarstwa, po to, żeby ukształtować sztukę żywą, przepełnioną emocjami, ale ulotną, bo jej rezultatem nie jest nic rzeczywistego. Ślady pozostają w duszy. Jest to książka, którą należałoby przeczytać, jednocześnie rozkoszując się muzyką. Skąd ten pomysł? Otóż dwójka przyjaciół będąc na dzikiej plaży poprzez cały czas ilustruje wydarzenia, które tam się stawią – grając zróżnicowane melodie, śpiewając piosenki. Czego tu nie ma – od „Sonaty księżycowej" po piosenki Teatru Buffo. Kiedy się spróbuje uruchomić tę dodatkową estetykę, wtedy dostępuje się wtajemniczenia, wkracza się w świat nieprawdopodobnych skojarzeń. Ta muzyczna rzeczywistość otwiera drogę ku przestrzeni prawie namacalnej, a jednak oddalonej o dziesięciolecia dla zwykłego człowieka. Próba połączenia literatury Jarka z instrumentalnym tłem zamienia zwykłą książkę w dzieło twórczego zamysłu przenoszącego nas w inny wymiar. Albo w nasz wymiar, jednak o niemało atrakcyjniejszy i bardziej wysublimowany. To jeszcze jednak nie wyczerpuje sposobów odczytania tej opowieści. Oprócz świata literatury i muzyki odbiorca musi otworzyć się na rozmiar szalonej malarskiej palety kreślącej na naszych oczach barwne obrazy. Jedna z bohaterek – reżyser spotkania, aktywny sprawca, w akcie niczym nieograniczonej stylizacji generuje – i jedynie nasza instynktowna wyobraźnia może pomóc nam odkryć cel i sens, a także skutek działań nawiedzonej malarki. Zrywa ona więzy i ograniczenia, poddając się nastrojowi produkowanemu poprzez współtworzycieli. Zachęca ich do czynienia sztuki, kieruje na właściwe tory, nakazuje zrywać z ograniczeniami zwyczajności. Proza autorstwa Jarka narzuca władzę nad umysłami ograniczonego konwencjami odbiorcy. Jej poznanie staje się przygodą, próbą pokonania meandrów ludzkiej wyobraźni wyzwolonej spod więzów. Czasem zanurzenie się w tak przygodę pozwala zauważyć, czego człowiekowi w życiu brakuje, czego choćby nie dostrzega jako braku. Dlatego właśnie warto sięgnąć po „Klucz wiolinowy", by przekonać się, czy inna estetyka, inne postrzeganie rzeczywistości nie pozbawia nas czegoś, co jest ważne dla naszej, w końcu niezwyczajnej, cielesności. Bożena Laskowska Jarosław Wojciechowski Urodziłem się 1955 r. We Włocławku, jestem poetą i prozaikiem. Mój życiorys jest wyjątkowo burzliwy, co niewątpliwie miało wpływ na mą twórczość literacką. Debiutowałem w III programie Polskiego Radia w 1980 r. W latach 70 i 80 ubiegłego wieku w grupie literackiej „Kujawy" W roku 1995 współtworzyłem grupę literacką „Kujawskie Wolne Pióro" zostając jej przewodniczącym. Po pół roku działalności grupy literackiej współuczestniczyłem w jej przekształceniu w „Stowarzyszenie Pisarzy Regionu Kujaw i Ziemi Dobrzyńskiej" zostając jej pierwszym prezesem. Za mojej prezesury powstaje pismo społeczno literackie „AWERS" o zasięgu ogólnopolskim. W 1996 r. Nawiązuję współpracę z Redaktorem naczelnym "Kultury Paryskiej" Panem Jerzym Giedroyciem. Po dwóch latach działalności na rzecz Stowarzyszenia rezygnuję z funkcji prezesa jak i członkostwaskoncentrować się na własnej twórczości. W 1998 roku otrzymuję nominację do nagrody literackiej im. Kościelskich, której kapituła znajduje się w Szwajcarii. Nominację dostaję z dłoni Pani dr Danilewicz Zielińskiej - członka kapituły. W 2001 roku Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego, za działalność kulturalną w ochronie i kształtowaniu Kultury Polskiej w latach 80-tych wyróżnia mnie odznaką „Zasłużony Działacz Kultury" W latach 1999-2001 pełnię funkcję Rzecznika Prasowego Zachodnio-Pomorskiej Szkoły Biznesu we Włocławku. W latach 1999 – 2003 członek Rady Społecznej Szpitala wojewódzkiego we Włocławku. W latach 1999 – 2000 i 2005 stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Aktualnie w Związku Literatów Polskich Oddziału Warszawskiego. Druki w Almanachach Ścieżki naszej obecności - 1987 r. Wydany przez DKTK - Włocławek Kujawska Droga na Parnas - 1988r. Wydany przez DKTK - Włocławek Strofy z Kujawskich Ogrodów - 1983r. Wydany przez NKL - Włocławek Twórcy Regionu i ich Dobrodzieje - 1996r. Wydany poprzez Bibliotekę Wojewódzką - Włocławek Dorobek artystyczny: Przepraszam zwariowałem, 1981, (wyd. Drugie 1991) Modlitwa Jarka W, poemat, 1997 Pieśń do Boga Włocławskiego Dali, poemat, 1997 Tak Płakać, wiersze ze słowem wstępnym Ernesta Brylla, poemat, 1998 Obywatel G, poemat, 1999 Słabeusz, zbiór, poemat- wiersze, 2001 Piktogramy cz. I, poemat, 2006 Piktogramy cz. II, poemat, 2007 Piktogramy cz. III, poemat, 2008 Piktogramy - zbiór, poemat, 2009 Łzy, powieść (współautorstwo), 2010 Ochroniarz, powieść, 2011 Clavus, powieść, 2011
Tytuł Klucz wiolinowy Autor Jarosław Wojciechowski Język polski Wydawnictwo Wydawnictwo e-bookowo ISBN 978-83-7859-037-8 Rok wydania 2012 liczba stron 121 Format mobi, pdf, epub
Opinie i recenzje użytkowników
Dodaj opinie lub recenzję dla Klucz wiolinowy. Twój komentarz zostanie wyświetlony po moderacji.