Oswajanie nowoczesności. Poezja i krytyka Zbigniewa Bieńkowskiego

Monografia poświęcona jest twórczości poetyckiej i krytycznoliterackiej Zbigniewa Bieńkowskiego (1913–1994), poety, eseisty, krytyka, tłumacza, który jako poeta znany był z reguły za sprawą dwóch zbiorów poezji: Sprawy wyobraźni i Trzech poematów, zaś jako krytyk i eseista ogłosił Piekła i Orfeusze.

Szkice z literatury zachodniej, Modelunki. Szkice literackie, Poezję i niepoezję. Szkice, W skali wyobraźni. Szkice wybrane, Notatnik amerykański, Ćwierć wieku intymności. Szkice o poezji i niepoezji, a także Przyszłość przeszłości.

Eseje. Dorobek Bieńkowskiego, badany na tle innowacyjności i pokazujący miejsce tej twórczości pośród zróżnicowanych tendencji rozwojowych w literaturze polskiej XX wieku, przedstawiony jest w studium z trosceą o podkreślenie perspektywy historycznoliterackiej, ukazanie kluczowych tradycji, rodowodu sztuki słowa, wyobraźni, rzemiosła poetyckiego oraz metody krytycznej.