Zamieszanie z liberalizmem

„niezwykle pouczające … Może teraz, gdy Europa doświadcza najbrutalniejszej na tym kontynencie wojny od 1945 roku, jesteśmy gotowi zastanowić się nad tym, co Fukuyama próbował nam przez cały czas powiedzieć" - Matthew d’Ancona, „Evening standard"

Liberalizm od narodzin był atakowany jednocześnie poprzez konserwatystów, jak i nowoczesnców, a dziś wielu go odrzuca jako doktrynę przestarzałą. Neoliberałowie i lewicowcy naciągali jego zasady do granic wytrzymałości: pierwsi, tworząc kult wolności gospodarczej, drudzy – wynosząc kwestię tożsamości ponad uniwersalność człowieka. Fukuyama pokazuje argumenty przemawiające za i przeciw konwencjonalnym założeniom liberalizmu: konieczności przestrzegania praworządności i niezawisłości sędziowskiej, uznaniu, że cel jednak nie uświęca środków, a nade wszystko – przyjęciu zasady traktowania wszelkich ludzi z równym szacunkiem. W efekcie otrzymujemy efektowną prezentację liberalizmu jako największej nadziei demokracji XXI wieku.