Maria Pawlikowska-Jasnorzewska, czyli Lilka Kossak. Biografia poetki

Opowieść o największej polskiej poetce okresu dwudziestolecia międzywojennego, a może i XX wieku. Była pierwszą w Polsce poetką progresywną. W życiu podążała własną drogą, poszukując miłości. Była krucha jak kwiat. Jej poezję kocha się za wdzięk i doskonałość którym nie szkodzi upływ czasu. [tylna strona okładki, Algo 2010]

Nasiłowska odważyła się troszkę odbrązowić wizerunek poetki, czyniąc to jednak z ogromnym taktem, bez śladu dzikiej satysfakcji widywanej u co poniektórych biografów, gdy uda im się wynaleźć jakieś skazy na posągowej sylwecie portretowanej postaci. Nic więc nie szkodzi, a nawet może lepiej, iż zamiast bóstwa obdarzonego anielską urodą i charakterem i perfekcyjnie utalentowanego we wszelkich realnych kierunkach widzimy na kartach książki kobietę z krwi i kości, z różnymi dziwactwami i niedoskonałościami charakteru i niespecjalnie nawet piękną, że przyczyn niepowodzeń jej pierwszych związków upatrujemy nie tylko w małości kolejnych panów, lecz i w jej niełatwym usposobieniu. W tym ujęciu choćby lepiej rozumie się wymowę jej wierszy, przynajmniej tych odnoszących się do różnorodnych aspektów kobiecości i relacji damsko-męskich. [dot59, biblionetka.pl]