Do zobaczenia w zaświatach

Grand Prix Nagrody Goncourtów 2013, określanej często mianem "niewielkiego Nobla".

Wojna to wspaniały interes, który nie kończy się wraz z zawarciem pokoju… Cyniczny portret czasów po zakończeniu I wojny światowej. Historia niekonwencjonalnej przyjaźni i ładnego oszustwa. Ironiczna. Niepoprawna politycznie. Nadzwyczajna!

Listopad 1918 roku. Zdemobilizowani żołnierze zwycięskiej armii francuskiej powracają do domów jako wielcy przegrani. Rząd, który z pompą składa hołd poległym, nie kwapi się z pomocą weteranom próbującym uporać się z wojenną traumą. Takim jak fizycznie okaleczony i skazany na życie z dala od ludzkiego wzroku Edouard Pericourt albo bojący się własnego cienia Albert Maillard. Dwaj młodzi mężczyźni, połączeni przyjaźnią opartą na poczuciu winy, wdzięczności, solidarności, żalu i pretensjach, zepchnięci na margines życia, wegetują bez jakichkolwiek widoków na przyszłość.

Niektórym jednak wiedzie się nieprzeciętnie. Na wojnie można bowiem zrobić interes. Jeszcze na jej ofiarach. Porucznik d’Aulnay-Pardelle nie byłby sobą, gdyby nie wykorzystał okazji, która się nadarza, kiedy na fali patriotycznych uniesień rząd ogłasza przetarg na założenie wojskowych cmentarzy i konkurs na pomniki ku czci poległych. Wykorzystują ją także Edouard i Albert – żeby się zemścić… a może, aby sobie zakpić – i przygotowują wielki przekręt.

Lemaitre komponuje wielką tragedię straconego pokolenia, pogrążonego w atmosferze zmierzchającej wojny i jutra, które nie obiecuje żadnej nadziei. "Do zobaczenia w zaświatach" jest powieścią o iluzji zawieszenia broni, o machinacjach finansowych w świetle prawa i o woli przetrwania i pomyśle, dzięki któremu można przechytrzyć system.

"Szokująca! znaczna powieść o spirali dobra i zła, spora powieść egzystencjalna. Ponure requiem, które jest jak policzek wymierzony oficjalnej historii."

"L’Express"

"Jedna z najistotniej wartościowych książek, do których po prostu trzeba wracać."

Pierre Assouline, La République des livres