Przekształcenia i rozwój przestrzeni Poznania oraz wybranych miast

Tematem rozprawy są przekształcenia tkanki miejskiej od XVIII wieku do czasów współczesnych. Na przykładzie Poznania i innych wybranych miast przeanalizowano, w jakim stopniu zarys przestrzenny danej struktury miejskiej jest zdeterminowany poprzez indywidualne właściwości miejsca (przyrodnicze, a także przestrzenne), a w jakim jest rezultatem przyjętego sposobu rozbudowy.

Zobrazowano w związku z tym dwa biegunowo różne warianty rozwoju struktur miejskich (addytywny i palinosemiotyczny), określono ich specyficzne i najważniejsze skutki. Obszar badawczy obejmował następujące elementy tkanki miejskiej: kompilację, i zasięg głównych przestrzeni społecznych usytuowanie ważniejszych obiektów poręczności publicznej, a także układ towarzyszących obszarów przyrodniczych.

Na podstawie zaprezentowanych analiz wskazano przyczyny dysharmonii i braku kompozycyjnej spójności struktur miejskich. Książka została wzbogacona niebanalnym materiałem ilustracyjnym, w tym rysunkami autora.